Uzun yıllardır, tüm dünyada, mühendislik alanında bir beceri eksikliği olduğu kabul edilmiştir.
Örneğin, yeni havalimanları, okullar, hastanelerden elektrik ve su sistemlerine kadar olan altyapı projeleri, yetenek hattından gelen yetenekli mühendis ve teknisyenlerin eksikliğinden etkileniyor. Ancak bu sadece inşaat , makine , elektrik ve havacılık mühendisliğindeki “geleneksel” işler değildir ; Yenilenebilir teknoloji, robotik, katmanlı üretim, endüstrinin dijitalleştirilmesi ve 6G ağlarında çalışan multidisipliner mühendislere artan bir ihtiyaç var.
2020 Küresel Mühendislik Yetenek Değerlendirmesi, mühendislikteki beceri açığının temiz enerji, sürdürülebilir şehirler ve iklim eylemi açısından Birleşmiş Milletler Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri alanlarını da etkileyeceğini kabul etti. Royal Academy of Engineering ve Lloyd’s Register Foundation tarafından yaptırılan incelemede, mühendisliğin ülkelerin BM hedeflerine ulaşabilmeleri için gerekli bir kaldıraç sunmasına karşın, sağdan gelen uygun bir yetenek havuzu olmadıkça bunun yapılamayacağı belirtildi.
Tarihsel olarak çoğu mühendis İngiltere, Almanya ve ABD gibi gelişmiş ülkelerden üretilirken, son eğilimler Rusya, Hindistan ve İran gibi gelişmekte olan ülkelerden önemli sayıda mühendisin üretildiğini göstermiştir. Bu, daha sonra, farklı ülkelerin mühendisleri projelerine çekmesi ve diğer ülkelerde bir kıtlık bırakmasıyla, mühendisliğin küresel olarak nerede gerçekleştiği üzerinde bir etkiye sahiptir.
Avrupa Komisyonu İşgücü Kıtlığı ve Fazlası Raporu 2019’a göre, inşaat ve mühendislik becerileri Avrupa’da en çok aranan iki beceri olarak sıralandı. İnşaat, makine, elektrik ve yazılım mühendislerini, sadece Avrupa eğitim sisteminden gelen sayıların azalması nedeniyle değil, aynı zamanda dışarıdan gelen uygulamaların eksikliğinden dolayı, vasıflı profesyonellerin önemli bir eksikliğinin olduğu mesleklerden bazıları olarak tanımladılar.
Yetenek için olan bu küresel savaş, ülkelerin hala altyapı, güç sistemleri geliştirmesi ve diğer mühendislik projelerinde ilerleme kaydetmesi gerektiğinden, ancak rolleri yerine getirmek için mücadele ettiğinden, beceri eksikliği sorununu daha da kötüleştiriyor. İngiltere’de EngineeringUK, yalnızca altyapı ve diğer mühendislik projelerine ayak uydurmak için gereken mühendis ve teknisyenlere yönelik yıllık talebi takip ediyor. Temel mühendislik becerilerine sahip 124.000 mühendis ve teknisyenden oluşan ve ayrıca mühendislik bilgisi ve proje yönetimi gibi diğer beceri setlerinin bir karışımını gerektiren 79.000 ilgili rolden oluşan yılda 203.000 rol gerektiğini tahmin ediyorlar.
Temel nedenleri değerlendirme
Talep oldukça açık olsa da, durumun bu olmasının nedenleri daha karmaşıktır. Önemli olan mevcut iş gücünün görünümüyle ilgilidir. Bir mühendisin ortalama yaşı kısmen hangi mühendislik disiplininden bahsettiğinize bağlıdır. Bu, yaklaşık on yıl içinde birçoğunun emekli olacağı ve işgücünde sektörün bir şekilde tıkanmak zorunda kalacağı büyük bir boşluk bırakacağı anlamına geliyor. Kariyer yelpazesinin diğer ucunda, okullar, kolejler ve üniversitelerden gelen mühendislik ve teknik mezunlar ile çırak eksikliği vardır. Birleşik Krallık’ta şiddetli bir şekilde hissedilirken, bu birleşik tehdide dünyanın birçok ülkesinde tanık olunabilir.
Yaşlanan işgücünü mümkün olduğu kadar uzun süre elde tutmaya çalışmak dışında pek bir şey yapılamaz. Birleşik Krallık’taki ortalama 30 yıllık deneyime sahip mühendislerle, bu emeklilik dalgası başlamadan önce büyük bir bilgi transferine de ihtiyaç duyulacaktır. Bununla birlikte, sektöre giren gençlerin eksikliği, bir şeyin yapabileceği ve (bazı durumlarda) yapıldığı alandır. Beceri eksikliğinin çözümünü bulmak, temel nedenlerini belirlemeye dayanacaktır. Kolay ve hızlı olmayacak ve tüm paydaşlar tarafından koordineli bir çaba gerektirecektir.
Gençlerin neden yeterli sayıda sektöre girmediğine gelince, dikkat edilmesi gereken üç alan var: Mühendislerin ne yaptığına dair yetersiz bir farkındalık, mühendisliğin ne olduğu konusunda yanlış bir algı ve herkesin dahil olması için fırsat eksikliği. Pek çok yönden, okul ortamı çoğu gencin ilk olarak mühendisliğin ne olduğu neyin olmadığı ile karşılaşacağı yerdir. Yaptıkları seçimler ve aldıkları kurslar, şirketlerin işe alabileceği ilk yetenek havuzunu belirleyecektir. Bu nedenle, tüm gençlerin mühendislik kariyeri seçenekleri hakkında kapsamlı bilgi ve anlayışa sahip olmasını sağlamak önemlidir. Ne yazık ki, en azından İngiltere’de durum böyle değil.
Örneğin, 11 ile 19 yaşları arasındakilerin neredeyse yarısı, mühendislerin ne yaptığı hakkında çok az şey bildiklerini veya hiçbir şey bilmediklerini söylüyor. Kısmen bunun nedeni, mühendislerin günlük yaşamda pek görünür olmamasıdır. Çoğu genç, bir doktorun, diş hekiminin veya öğretmenin yaptıklarını, hayatlarında görülebildiği için tanımlayabilir. Belli ki okulda öğretmenleri görüyorlar ve büyürken bir doktora ya da dişçiye gittiler – ama nadiren iş yerinde profesyonel bir mühendis görürlerdi. Bu farkındalık eksikliği, STEM öğretmenlerinin çoğunun mühendislik geçmişine sahip olmaması ve konu hakkında gerçek bir otorite ile konuşamaması gerçeğiyle birleşiyor. Ebeveynler de genellikle mühendisliğin ne olduğu konusunda sınırlı bilgiye sahiptir ve bu nedenle o sektördeki bir kariyerin olumlu yönlerini aktaramazlar.
Bu bizi ikinci konuya getiriyor: mühendisliğin gerçekte ne olduğu konusundaki yanlış anlama. Bazı mühendislik rollerinin kirli olduğu ve sert koşullar içerdiği açıkça doğru olsa da (Kuzey Denizi’ndeki bir platformda petrol ve gaz mühendislerini düşünün), modern mühendisliğin doğası öyle ki bu görüntünün artık çeşitlenmiş olması gerekir. Son birkaç on yılda yeni mühendislik disiplinlerinin yelpazesi artmıştır ve yukarıda da vurgulandığı gibi, şimdi ve gelecekte yazılım mühendisliği, robotik ve yapay zeka gibi rollere ihtiyaç vardır. Bu, mühendisliğin doğasını ve mühendislerin çalıştığı yerlerde daha az şantiyeyi değiştirir. Bu aynı zamanda hükümetin, eğitimcilerin ve endüstrinin ele aldığı yeni bir dizi beceri ve problem çözme bilgisini gerektirir.
Birleşik Krallık, yalnızca algı sorunlarının üstesinden gelmek için değil, aynı zamanda farklı geçmişlere sahip daha fazla genci mühendisliği gelecekteki bir kariyer olarak görmeye teşvik etmek amacıyla 2018’i “Mühendislik Yılı” olarak belirledi.
Hükümet ve endüstri tarafından bir yıl boyunca düzenlenen kampanya gençleri, ebeveynlerini ve öğretmenlerini hedefliyordu. Kampanya, bir dizi etkinlik, konuşma, açık oturumlar ve genel bilgi akışı yoluyla herkesi mühendisliğin ne olduğu hakkında düşünmeye ve basmakalıplara meydan okumaya teşvik etti.
Mühendislik şirketlerinin son çabaları, tarihsel olarak mühendisliğin üniversite diplomasına sahip beyaz erkeklere daha açık olduğu gerçeğini de çözmeye çalıştı. Meslekte çeşitlilik eksikliği, Mühendislik Yılı için yapılan ve mühendislik iş gücünün sadece % 6 etnik azınlık ve % 9 kadın olduğunu gösteren araştırmalarla vurgulandı. BAME mühendisleri artık işgücünün % 8’ini ve kadınların % 13’ünü oluştururken, rakamlar son birkaç yılda hafifçe değişti. Kadınların ve beyaz olmayan insanların mühendislikteki bu eksik temsilini ele almak, kaçınılmaz olarak daha geniş bir yetenek havuzunun ortaya çıkmasına yol açacaktır.
Bu nedenle, mühendislikteki beceri eksikliğinin üstesinden gelmek için temel nedenleri ele almak gerekir: farkındalık, algılama ve herkes için fırsat eksikliği. Bunu yapmamak, şirketlerin mühendislik projelerini tamamlayacak kadroya sahip olmayacağı ve ulusal ekonomilerin olumsuz etkileneceği anlamına gelecektir. Bununla birlikte çözüm, yalnızca zorlukların ortak bir anlayışını değil, aynı zamanda hükümet, politika yapıcılar, eğitimciler ve mühendislik şirketleri tarafından üstlenilen koordineli bir dizi eylemi gerektirecektir. Halihazırda bazı çalışmalar yapılmıştır, ancak belirtildiği gibi, bu zamana duyarlı bir konudur.
