Başımızın üzerinde bir iklim krizi beliriyor. İklim değişikliği sorunu hakkında şimdi bir şey yapmazsak yakın gelecekte daha da kötüleşecek. Ve insanlar, sorunu hafifletmek için zor kazandıkları paralarından vazgeçmeye hazır olmasalar bile endişelenmeye başlıyorlar. The Atlantic, 2019’da şunu bildirdi: Amerikalıların çoğu bu sorunlara karşı koymak için ayda 10 dolar bile ödemeye isteksizken, Amerikalıların yüzde yetmişi bu sorunların kendileri için kişisel bir endişe kaynağı olduğunu söylüyor. İklim sorunu gerçek ve acil. Öyleyse mühendislik tüm bunların neresindedir?
Mühendislik değişikliği
Çevre mühendisliği, bugünkü adı altında olmasa da, Milattan önce beri var olmuştur. İnsanlar, bu süreçte sık sık yok etseler bile, insanların kullanımını daha güvenli hale getirmek için her zaman çevreyi kontrol etmenin yollarını bulmaya çalıştılar. MÖ 3000’lerde İndus Vadisi Uygarlığı suyunu temizliyordu ve kuyulara, banyolara ve depolama tanklarına depoluyordu ve nispeten gelişmiş kanalizasyon ve içme suyu sistemlerine sahipti. Beş bin yıl ileri sararsanız hikaye hemen hemen aynıdır. Çevre mühendisleri atık yönetimi, geri dönüşüm ve halk sağlığının korunması için şimdiye kadar gördüğümüz en yenilikçi çözümleri buldular; ve ilgili sürdürülebilir enerji uygulaması, zamanlarını daha iyi ve daha sağlıklı bir varoluşu nasıl sürdürebileceğimizi bulmak için harcayan çevre mühendislerine borçludur.
1 Ocak 1970 tarihinde Amerika Birleşik Devletleri tarafından kabul edilen Ulusal Çevre Politikası Yasasını (NEPA) ele alın. Yasa, Federal kurumların herhangi bir eyleme geçmeden önce çevresel değerlendirmeler ve etki beyanları sunmakla yükümlü olduklarını belirtiyordu. Bu, örneğin bir Federal ajans yeni bir otoyol güzergahı inşa etmek istiyorsa, bunun çevreyi nasıl etkileyeceğine dair ayrıntılı bir analiz sağlaması ve bu etkileri en aza indirmek için harekete geçmesi gerektiği anlamına gelir. Dahası, her bir kişinin “sonraki nesillerin kayyımları olarak” çevreyi koruma sorumluluğu olduğunu belirtti. Bu eylemin bir sonucu olarak, diğer yüzden fazla gelişmiş ülke, herhangi bir büyük mühendislik çalışması planlanırken çevrenin acil bir sorun olması gerektiğini belirten benzer yasaları kabul etti.
Yasa, yalnızca Rachel Carson’ın 1962 tarihli ünlü kitabı Silent Spring nedeniyle değil, aynı zamanda kitlesel öfkeye neden olan 1969 Santa Barbara petrol sızıntısı nedeniyle gelişen bir çevre bilincinin doğrudan bir sonucuydu. O zamandan beri, genel halk daha çevreye duyarlı hale geldikçe ve hükümetler aynı şekilde yanıt vermeye başladıkça, doğa kaygısı mühendisin işinin daha büyük bir parçası haline geldi.
Ne yazık ki, çevre mühendislerinin tüm çabalarına rağmen, mevcut iklim sistemleri arızası iyileşmiyor, daha da kötüye gidiyor. Önümüzdeki felaketle ilgili bir şeyler yapacaksak, mühendisler, istilacı küresel ısınma ordusuna karşı süngü gibi yenilikçi çözümlerini savurarak cephede kalmak zorunda kalacaklar.
Güneş şehirleri ve küreselleşmiş çalışma
2011 Kanada raporuna göre, çevre mühendisliği küresel olarak “en hızlı büyüyen mühendislik disiplinlerinden biridir. yatırım açısından gelecekteki büyüme oranı yılda% 12 ila 15 arasındadır”. Bu yatırımın finanse edeceği ana alanlardan biri, Hindistan ve Çin gibi yoğun nüfuslu ülkelerdeki insanlar için güvenli ve temiz içme suyu sağlanmasıdır. Bu, kirliliğin azaltılmasında yeni süreçler tarafından yönetilecek ve aynı zamanda, her ikisi de nüfuslara sağlanan suyun genel kalitesini iyileştirmek için gerekli olan su ve atık su sistemlerinin iyileştirilmesine yardımcı olacaktır. Ve doğal olarak, çevre mühendisleri sürdürülebilir enerji kaynakları geliştirmeye devam edecek, bu kaynakları daha verimli ve uzun vadede daha ucuz hale getirecekler. Zaten bunun olduğunu görüyoruz Elon Musk’ın SolarCity’si, mühendisler için iş yaratan daha uygun fiyatlı güneş enerjisinin en önemli örneğidir. ABD’nin 2030 yılına kadar% 20 rüzgar enerjisi hedefi var, bu hedef 100.000 rüzgar türbini gerektiriyor ve çoğu çevre mühendisliği alanında olmak üzere 500.000’e kadar yeni iş yaratacak. Bu, Birleşik Krallık’ın aynı tarihe kadar mevcut sıfır emisyon hedefi ile birlikte, mühendislerin önümüzdeki on yıl içinde işlerini kendileri için kesecekleri anlamına geliyor.
Ancak disiplin, iş piyasasında zorluklarla karşı karşıyadır. Özellikle Kuzey Amerika’da, mühendisler için pazar talebi arttıkça fakülte pozisyonlarının sıklığı azalmaktadır. Dahası, birçok çalışan profesyonel önümüzdeki yıllarda emekli olmaya hazırlanıyor, bu da istihdam açığının beklendiği anlamına geliyor. Giderek küreselleşen işgücünün bir sonucu olarak, dünyanın başka yerlerinde heyecan verici ve kazançlı fırsatlar ortaya çıktıkça Batılı ülkeler de çevre mühendislerini kaybetmeye başlayabilir. Küreselleşmeyle birlikte başka bir sorun da ortaya çıkıyor: gelişmekte olan ülkelerden daha fazla işçi daha azına çalışmaya istekli Batı’ya geçtikçe, mühendisler için ortalama ücret düşmeye hazırlanıyor. Bununla birlikte, çevre mühendisleri, geleceğimiz için gerekli görüldükleri ve bu nedenle paraya değer gördükleri için bundan korunabilirler.
Geleceği düzeltmek
Çevre mühendisliği yaklaşan iklim felaketinin zorluklarıyla yüzleşecekse, gelişmek zorunda kalacak. Geleceğin endişeleriyle başa çıkmak ve disiplini aday öğrenciler için daha çekici hale getirmek için eğitimin elden geçirilmesi gerekecek. 2019 yılı 21.Yüzyıl Çevre Mühendisliği çalışmasında ortaya konulan şeylerden biri, mühendislerin sadece problem çözmekten onları geliştirmeden önce onları tahmin etmeye ve düzeltmeye kadar bakış açısını değiştirmek zorunda kalacakları gerçeğiydi. Bu, en temel düzeyde, afeti başlamadan önce önlemek için diğer alanlardan uzmanlarla çalışmak anlamına gelir. Mühendislerin içinde çalıştıkları sosyal, ekonomik, yasal ve politik bağlamlar hakkında bilgi edinmelerini sağlayacak sosyal bilimlerdeki önemli oyuncular bu konuda olacaktır.
Bunların bir kısmı çoktan başladı: üniversiteler, örneğin, çevre mühendisliği derecesinin üstüne sosyal bilinç ve yaratıcılık derslerini katan liderlik girişimlerini uygulamaya başladılar. Dahası, lisans derecesine sahip olanların sayısı arttıkça sürekli eğitim daha da önemli hale gelecektir. Uzmanlık da daha önemli hale gelecek ve yine öğrencileri yüksek düzeyde uzmanlaşmış lisansüstü programlara devam etmeye zorlayacaktır. Çevreye olan ilgi ve çevrenin korunması arttıkça, çevre mühendisleri her zamankinden daha fazlasının talepleriyle uğraşmak zorunda kalacaklar.
Tüm bu gelişmeler, çevre mühendisliği disiplinini gerçekten modern bir şeye dönüştürecektir. Özellikle iklim değişikliği artık gündemin en üst sıralarında yer aldığından, bu alanda dünyanın sağlığına ve refahına katkıda bulunacak önemli bir şey var. İklim sorunlarının gerçekleşmeden önce önlemelerle hafifletilmesi gerekiyor. Su kaynaklarının iyileştirilmesi, sürdürülebilir enerji sektörünün büyümesine yardımcı olunması veya hızla değişen bir dünyaya uyum sağlamak için halkla, uzmanlarla ve risk altındaki topluluklarla birlikte çalışıp çalışmadığına bakılmaksızın, özellikle çevre mühendisleri en acil olana çözümün ön saflarında olacaklar.
